Stiefouderadoptie: hoe gaat dit in zijn werk?

Heel wat stiefouders of zogenaamde plusouders behandelen de kinderen van hun partner ‘alsof het hun eigen kinderen zouden zijn’. Het is dan ook niet vreemd dat er een sterke band kan ontstaan tussen de gezinsleden van een nieuw samengesteld gezin waarbij niet zelden de vraag rijst of het mogelijk is om deze band ook op een juridische manier te bestendigen.

In deze nieuwsblog gaan we dan ook dieper in op de mogelijkheid van de stiefouderadoptie en meer bepaald op de verschillende vormen van de stiefouderadoptie en de gevolgen ervan, alsook op de voorwaarden om tot een dergelijke adoptie over te gaan.

Vormen van stiefouderadoptie

Gewone adoptie

Wie?

Gewone adoptie is mogelijk bij zowel meerderjarige als een minderjarige stiefkinderen.

Wat?

Bij gewone adoptie wordt een bijkomende juridische band gecreëerd tussen het kind en de stiefouder, waarbij de band met de oorspronkelijke ouder behouden blijft. Belangrijk om hierbij op te merken is dat het stiefkind geen volwaardig lid wordt van de familie van de stiefouder. 

Niettegenstaande de gewone adoptie een aanvullende afstammingsband betreft, brengt deze alsnog heel wat gevolgen met zich mee. Wanneer de adoptie betrekking heeft op een minderjarig stiefkind, verkrijgt de stiefouder immers het ouderlijk gezag over het kind, waarbij de oorspronkelijke ouder vervolgens het ouderlijk gezag verliest.

Daarnaast wordt er ook een nieuwe primaire onderhoudsplicht gevormd, waarbij zowel de stiefouder als het geadopteerde stiefkind elkaar zullen moeten onderhouden. De oorspronkelijke ouder blijft eveneens gebonden aan de onderhoudsplicht, doch enkel wanneer de stiefouder niet aan zijn of haar verplichting kan voldoen. 

Maar misschien is wel het belangrijkste gevolg het verkrijgen van bijkomende erfrechten voor het geadopteerde kind, bovenop de bestaande erfrechten in de familie van de oorspronkelijke ouder. Het geadopteerde kind kan evenwel enkel erven van de stiefouder, niet van diens familie. 

Volle adoptie

Wie?

Volle adoptie is alleen mogelijk bij minderjarige stiefkinderen.

Wat?

Volle adoptie kan gezien worden als een meer ingrijpende vorm van stiefouderadoptie. Wanneer de stiefouder beslist om het minderjarige stiefkind volledig te adopteren, verdwijnt de band met de oorspronkelijke ouder. Het kind is dan ook juridisch gezien op geen enkele manier meer verbonden met de oorspronkelijke ouder en zijn of haar familie. In tegenstelling tot bij de gewone adoptie, wordt het stiefkind volledig lid van de familie van de stiefouder met de daaraan verbonden erfrechtelijke gevolgen. 

Het geadopteerde stiefkind blijft niettemin nog steeds lid van de oorspronkelijke familie van de echtgenoot of samenwonende partner van de stiefouder. Wat logisch is gezien de band blijft bestaan met de eigen vader of moeder die een relatie heeft met de stiefouder. 

Deze vorm van adoptie brengt dan ook een aantal ingrijpende gevolgen met zich mee. De oorspronkelijke ouder verliest niet alleen zijn ouderlijk gezag over het geadopteerde kind, bovendien komt ook de onderhoudsplicht te vervallen. Ten slotte verkrijgt het geadopteerde stiefkind volledige erfrechten in de familie van de stiefouder en vervallen alle erfrechten ten aanzien van de familie van de oorspronkelijke ouder. 

Voorwaarden van stiefouderadoptie

Wanneer de stiefouder een minderjarig kind wil adopteren, zal de aanvraag gesteund moeten zijn op wettige redenen. In een dergelijk geval moet familierechter een afweging maken, rekening houdend met het belang van het kind. De stiefouder moet daarenboven ook geschikt worden bevonden. 

Naast de vereisten die specifiek betrekking hebben op minderjarigen, moet zowel bij een meerderjarige als een minderjarige stiefouderadoptie, de stiefouder minstens 18 jaar zijn én minstens 10 jaar ouder dan het stiefkind. Het stiefkind zelf moet minstens 2 maanden oud zijn alvorens er kan worden overgegaan tot adoptie. 

Tot slot spelen er ook een aantal toestemmingsvereisten. Zo moet het stiefkind dat de leeftijdsgrens van 12 jaar bereikt heeft zijn of haar toestemming geven. Wanneer het gaat over een minderjarig stiefkind, moeten ook de ouders hun toestemming geven. Bij een meerderjarig stiefkind is het dan weer de eventuele echtgenoot of samenwonende partner van het stiefkind die toestemming moet verlenen. 

Conclusie 

Bij het nemen van de beslissing om over te gaan tot het adopteren van het kind van uw partner, is het raadzaam om de verschillende mogelijkheden en voorwaarden te bekijken, zodat u kan kiezen voor de best mogelijke manier om uw gezinsleven vorm te geven.

Reyns advocaten heeft een ruime expertise in het personen- en familierecht en staat u dan ook graag bij in het nemen van beslissingen die een scharniermoment in uw leven kunnen betekenen. U kan dan ook steeds bij ons terecht met al uw vragen